تقدیم به عشقم آبجیم و دوست همیشگی. گلنگون روستایی از استان بوشهر. دلتنگی هایم را نمینویسم بجایش هزاران نقطه میگذارم هزاران حرف. نگفتهو همه را بدست باد میسپارم. که از آن سمت خيابان. مرا به نام کوچک بخوانی و. ترمز ناگهان راننده ی تاکسی. دلم یک سیب سرخ میخواهد. میخواهم از زمین رانده شوم.

دلتنگ که باشی حتی یک تشابه اسمی هم نابودت میکند. فرزندت آرام آرام جان میسپارد. دختری که دارد ناز تو را می کشد.

گفتم آخر ترس من هم از همین در غارهای دموستنسی سخن گفتن است . پادگانی بنام پرندک یا لشکر 23 تکاور. روزهای پر مشغله ای رو می گذرونم. دلم تنگه برای روزهایی که به خیلی چیزها فکر می کردم تو ذهنم با همه چیز بازی می کردم و برای هر چیزی سعی میکردم جوابی پیدا کنم. یه شعر رو مدت ها با خودم زمزمه می کردم و ازش لذت می بردم.